İnsan.

İnsandan doğan.

İnsandan olan.

Olmamış

Olamayan

Yanıltan

Bozan.

Tahammülün sınırlarında

Nezaketin sonunda

Sabrın tınısında

Uzaklaş

ondan.

Kaliplarla ogrenirsin bir dili, oyle ogretilirsin. Tanidiklastirma cabalarinin sonucu olarak dogan kurallarla. Esnekligi olmayan ezbere kurallar ogretilir alfabeden hemen sonra. Cumlenin yapisi bozulmaz, once ozne gelir sonra bilmem ne.. Kural disi kalan her ifade kurcalar kafani, derinlemesine tararsin bildigin tum kurallari ama nafile.. Hicbir kaliba sokamazsin elindekini. Ogretilenler bir anda kaybeder tum anlamlarini…Sen kendi dilinde kurdugun milyonlarca devrik cumleye o denli alismisken, sarsilmaz kaidelerle ogretilen o dilin bir acigini yakalamiscasina sevinirsin bir parca ama cok surmez o sevinc… O kuraldisilik bile bir kuraldir cunku.

Matematikte 0 yutan elemandir, 1 etkisiz…ama sadece carpmada.. Once toplama ogretilir ama sadece pozitif sayilari toplarsin, sonra cikarma ‘8’den 10 cikmaz’ diye yerlestirirsin aklina, gider komsudan bir onluk alirsin cikaramayinca. Sonra biraz daha ‘buyudugunde’ artik 8’den 10’u cikarabilecegini soylerler… Kurallar degisir yine ya da sen kurallarin disina cikarilirsin bir anda.. Cunku o kadar ‘buyumus’ kabul edilirsin.

Hangi bolumde uzmanlasacagina sen karar verebilirsin belki ama ne zaman olacagina sen karar veremezsin. Nasilsa bir kural da onun icin vardir bilirsin, sen o karari verebilecek kadar ‘buyudugunde’ birileri senden daha iyi bilir durumun boyle oldugunu…

Icinden cikamadigin bir seyler oldugunda bilirsin ki o bir ‘kural’.. Aklin almadiginda bir cozumu bilirsin ki o bir baskasinin ‘formulu’…

Sonra insanlar senden ‘yaratici’ olmani beklerler, ‘girisimci’ olmani… Kurallari asmani ya da ‘yenilerini’ koymani…kim bilir…

Binlerce kuralin icinden siyrilip sadece kendi kurallarinla yasamayi ogrendigin gun, iste o gun, gercekten ‘buyursun’.

Simdi:

Cikarma islemini omrum boyunca komsudan alacagim onluklarla yapabilmek dilegiyle..

İçimin odalarından birinde

Kapı açıldı, hissediyorum

Sorumsuzca

Sorunsuzca

Kahkahalarla

Ve aşkla

Kilide giren anahtar sesi

Midemi döndürmeye yetti

Ufacık bir toz zerresi bile kalmadı

Yaşamım tümüyle silkelendi

Sanki-

Dünya yine baş aşağı

Yani

Gülüyor somurtkanlar

Ve -because the night

Dinliyor tüm sakinler

https://open.spotify.com/track/2spFiQwdO24fzTDpw5zFL9?si=wQeveK8GStatomFoNVszug

‘Sen iskeleye bağlı

fırtınalardan yoksun…

Tatlı rüzgara razı…’

Özgür olsaydın eğer? Tam şu anda, nerede, nasıl, kiminle ve ne yapıyor olmak isterdin? Hangi his dolardı içine, hangi düş konardı yüreğine?