Her gün yeni bir gökyüzü

Sordu kadın kocaman gözleriyle.

-Sorun ne?

Adamın tüm olası cevaplarının kombinasyonlarını beyninde bir bir işlemiş olmasına rağmen, aslında beklediği cevap en klişe olanıydı. ‘Hiçbir şey.’ Bu yüzdendir ki adamın ilk cümlelerini kaçırdı. Adam anlatmaya başlamıştı, tane tane en derinine iniyordu cümleleri. Aldığı nefesi ta içine sokup en ucundaki hislerini keşfediyor, sonra paylaşıyordu. Dürüst oluyordu adam..

Kızamıyordu kadın… Çünkü aldığı her nefeste bu dürüstlüğe tutulduğunu tekrarlamıştı kendine onca yıl.. Kızamıyordu kadın.. Kapıya bakıyordu..